چقدر همه چیزمان شبیه همه چیزمان است.هر جا را که نگاه کنی نشان از تقلید می بینی.نمی دانم خلاقیت محصول چیست گاهی فکر می کنم محصول آزادی است.تا یکی از چیزی می گوید همه همان را واگویه می کنند.آقای بهنود
در وبلاگش انتقادی کرد ازنحوه حضور ایران در افتتاحیه المپیک همه شروع کردند به مرغ مقلد شدن و همان حرف ها را با نثری افتضاح باز گفتند.یکی نیست که بپرسد اقا جان خود ایشان که بهتر از شما این حرف ها را گفت."سخن نو آر. "من در خانه ام تلویزیون ندارم والان هشت ماهی است که گذارم به تماشای هیچ برنامه ای نیفتاده است.و اصلا نمی دانم که این حضور چگونه بود که داد ایشان را در آورده است .اما خیلی دلم می خواهد بدانم فارغ از به حق بودن یا نبودن انتقاد ایشان هیچ کس نیست مخالف نظر ایشان باشد و برای مخالفت خود به اندازه خود ایشان دلیل بیاورد.مستدل بنویسد