به صحبت های امروز هيلاری کلينتون دقت کنيد:
وی اظهار داشت: «مایلم اشاره کنم که ما به دنبال پیدا کردن راهی برای حل مسالمت آمیز موضوع هستیم و قویا از هر نوع تعامل معنی داری استقبال می کنم، ولی ... نمی خواهیم در حالی که آنها در حال ساخت بمب اتمی هستند با آنها توافق کنیم.»
بعد اين را بگذاريد کنار حرف های مایک مولن:
"از سوی دیگر مایک مولن رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا نیز گفته است حمله نظامی به ایران "عواقب غیرقابل پیش بینی" بزرگی خواهد داشت.

با این وجود او تاکید کرده ایران "نمی تواند سلاح اتمی داشته باشد" و آمریکا برای این منظور از هر گزینه ای استفاده خواهد کرد."

به همه ی اين ها اضافه کنيد بی خيالی اوباما هنگامی که خبر دريافت جايزه صلح نوبل را اعلام می کرد،اصلا هيچ وقت ديديد که خوشحال بنمايد از دريافت اين جايزه ؟ حتی
يک بار هم گفت گاهی راه صلح از جنگ می گذرد.

حالا سیاست گزاران ما که همچنان خیالشان جمع است که اين جايزه دست اوباما را برای جنگ بسته است،ما هم که آنقدر گرفتار زندان و شکنجه و تجاوزيم که جانی برايمان نمانده برای ترسيدن از جنگ،اين وسط می ماند اساتيد علوم سياسی که لابد جرات حرف زدن ندارند، يادتان هست دکتر عسکر خانی ،چند روز قبل از حمله امريکا به عراق در همين شبکه ۲ خودمان اين حمله را پيش بينی کرد.ژاک شيراک هم تا ۱-۲ ساعت قبل از حمله از آن خبر نداشت و تا آخر دوره رياست جمهوريش همچنان کينه بوش را به دل داشت.

کسی برود به آقايان خبر بدهد کلمات و لحن صحبت ،به قول آقای خامنه ای ، "اين زنيکه" بوی صلح نمی دهد.

Labels: هيلاری کلينتون