مادربزرگم می گفت خاک آدم را زمين گير می کند ،می گفت دل آدمی هميشه تنگ جایی است که بند نافش در آن به زمين سپرده شده است،می گفت آدم را بايد در زمين خودش به خاک بسپارند،برای من اين حرف به مثا به ی وصيتی بود که بايد به گوش می گرفتی و به آن عمل می کردی ،آرزويی که بايد به آ ن جامه ی عمل می پوشاندي،آرزويی که نشات گرفته از فرهنگ کشاورزی می دانستمش.

حالا اما زندگی مرا به گوشه ديگری از دنيا پرت کرده است و دلم برای زمينم تنگ می شود بی آن که کشاورز باشم .


اين ياداشت مهدی جامی را خيلی دوست دارم ،قبل از اين که خبر منتشر شود نوشته شده است.


عرفان خودکشی و مقام مرگ پیش از مرگ

پهلوی های جوان

برای تو که اتاق مطالعه ات، میز تحریرت و برنامه هفتگی مدرسه ات موزه من شد و تو از درد خود را کشتی



چرا مرگ علیرضا پهلوی همه رو اینقدر متاثر کرد